Westerwolde…. de parel van het noorden,
Met een variant op het bekende gedicht van Hendrik Marsman, zou je kunnen zeggen: “Denkend aan Groningen, zie ik eindeloze akkers, traag in het oneindig laagland staan,……..”.
Dat is n.l. een beeld dat de meeste Nederlanders hebben van de provincie Groningen, welhaast onbegrensde lappen land bouwgrond, grote Heeren Boerderijen en snel wisselende luchten met jagende wolkenvelden, boven die onvolprezen Waddenzee.
De deelnemers aan de voorjaarsrit van GrootLicht!!!, weten nu wel beter.

Zij hebben ervaren dat Groningen veel meer is dan het vlakke Hoogeland, voor hen is het duidelijk dat onze meest noordelijke provincie een regio kent, die je zou kunnen vergelijken met het paradijs, of zoals een van de deelnemers het zo plastisch uitdrukte: “Dit is het best bewaarde geheim van Nederland”, schitterende natuur en hier kom je geen hordes toeristen tegen of groepen wielrenners, die zich de koning van de weg wanen.

Oost Groningen en dan met name de regio Westerwolde, dat grenst aan het land van onze Oosterburen, herbergt een enorme variatie aan landschappelijk schoon.
Prachtige bossen, meanderende beekjes, een Oudsaksisch coulisselandschap dat helaas hier en daar onherstelbaar verminkt is door de onverbiddelijke ruilverkaveling.
Maar laten we niet klagen er is gelukkig nog heel veel authentieks bewaard gebleven van het oude Saksische landschap.

In deze ambiance verzamelden zich zondag 7 mei maar liefst 32 deelnemers aan de voorjaarsrit 2023 en de gepoetste machines stonden in een glimmende rij buiten op de parkeerplaats onder de beukenbomen in hun uitbundige voorjaarstooi.
Die parkeerplaats hoort bij het mooie hotel “Boschhuis” in Ter Apel, dat ligt in de schaduw van het eeuwenoude Kruisheren klooster, dat nu overigens een museum is.
De eigenares van het hotel ontving de deelnemers aan de voorjaarsrit met een heerlijk kopje koffie met cake en nadat oude banden weer waren aangeknoopt of nieuwe voorbereid, werden we welkom geheten in het mooie Wersterwolde.
Uiteraard werd er door Herberd een korte uitleg gegeven over het “blokken” dat bij onze toertochten traditie geworden is.

We vertrokken door het bosrijke gebied rondom Ter Apel en reden een uurtje door een gevarieerd landschap naar Smeerling, een authentiek gehucht van zeven Oudsaksische boerderijen. In een van deze hoeves is “Gasterij Natuurlijk Smeerling” gehuisvest en hier werd de groep onthaald op koffie met overheerlijk gebak.
Het was een voltreffer dat al dit lekkers buiten in de zon genuttigd kon worden en iedereen voelde dat deze dag eigenlijk niet meer stuk zou kunnen.

De tweede etappe bracht ons via de koolzaadvelden van het Oldambt naar Oudeschans en Bellingwolde, waar we onbewust onder de indruk raakten van de enorme Heeren boerderijen, een overblijfsel van de rijkdom die ooit in de graanrepubliek van het Noorden kon ontstaan.

In Bourtange werd gestopt voor de lunch en voor hen die hier nog nooit eerder waren geweest, was het een openbaring je te wanen in het jaar 1672 en in de geheel gerestaureerde vesting Bourtange te kunnen ronddwalen of even een korte rustpauze te nemen in een wachthokje van de vroegere wacht of ontspannen te leunen tegen een van de vele kanonnen die Bourtange rijk is.
In “ ’s Lands Huys” werd heerlijk geluncht, waarna de groep vertrok richting Ter Apel.
Het eindpunt van de rit was een kleine boerencamping, waar de familie Wijnholds een heel veld voor zich alleen had en Marja had gezorgd voor een afsluitend drankje.
Alle 29 broeders en 3 zusters keerden meer dan voldaan naar huis terug na deze prachtige voorjaarsrit.
Het was een heerlijke dag, een dag tussen gelijkgestemden in een ongelooflijk mooi gebied, dat is wat iedereen voelde.

Henk Wijnholds.