Zondag 29 september 2019

GrootLicht!!! Najaarsrit Omgeving Den Haag, Randstad, “Groene Hart” en Plassen

Water, water, water, water …

De MMC (Maconnieke Motor Club) “Groot Licht”, wordt gevormd door een groep broeders die graag motorrijden.
Zij zoeken elkaar met enige regelmaat op en organiseren activiteiten, waaronder twee keer per jaar een tocht van ruim 100 km., ergens in Nederland.

Het bijzondere is dat deze motorclub geen verenigings- of stichtingsvorm kent, maar bestaat uit motorliefhebbers, die elkaar via social media steeds weer weten te vinden.
Ieder voorjaar en ieder najaar wordt er steevast een tocht op poten gezet en ook de partners zijn daarbij van harte welkom.
Zondag 29 september 2019 is de dag van de Najaarsrit en twee vrijwilligers hebben een rit uitgezet van ruim 100 km. in het zgn. Groene Hart.
De weersvoorspellingen zijn niet best en naar gelang de 29e september nadert, worden die alleen maar slechter.

De organisatoren weten echter niet van wijken en datzelfde geldt voor de 14 deelnemende rijders.
Oorspronkelijk hadden zich 29 equipes aangemeld, maar meer dan de helft heeft zich teruggetrokken vanwege de slechte weersvoorspellingen.
De groep bestaat uit 12 heren en twee dames en deze groep ”diehards” reist op zondagmorgen naar het beginpunt van de rit, de boerderij Meijendel in het beschermde duingebied achter Wassenaar.

In een kring rond het knappend haardvuur, doen we ons tegoed aan heerlijke koffie met appelgebak en kunnen de door de kou verstijfde ledematen weer enigszins op temperatuur worden gebracht. De tocht voert ons in eerste instantie door het stedelijk gebied van de randstad en het is ongelofelijk knap dat de organisatoren erin slagen ons langs de mooiste en meest onverwachte plekjes in dit gebied te leiden. Langzaam maar zeker verandert het stedelijk gebied in een landschap van uitgestrekte weilanden, doorsneden door honderden sloten en vaarten. Nadat Alphen a/d Rijn is gepasseerd rijden we het echte groene hart binnen en het is onvoorstelbaar dat dit unieke gebied wordt omsloten door de randstad. Je ziet of merkt daar helemaal niets van. Het weer is inderdaad abominabel, maar gelukkig hebben de organisatoren een paar pauzes ingelast en worden we welkom geheten in uitspanningen waar we kunnen genieten van koffie met gebak en later van een heerlijke lunch. En uiteraard maken we gretig gebruik van de gelegenheid om weer wat op temperatuur te komen.

Het laatste deel van de tocht is van een uitzonderlijke schoonheid. We rijden langs plassen, sloten, vaarten op weggetjes van nog geen twee meter breed, met aan beide kanten brede sloten.
Het is ongelofelijk om te zien dat het water in die sloten nauwelijks drie vingers onder het maaiveld staat.
Aan de overzijde van de sloten staan prachtige huizen, boerderijen en daartussen lopen koeien in de wei.
Geen wonder dat dan de tekst van “Luctor et Emergo” in je opborrelt.
Dit land is inderdaad aan het water ontworsteld en bovengekomen!
De uitdrukking Nederland/kikkerland, komt dus echt niet uit de lucht vallen.

Na vele kilometers door dit schitterende gebied te hebben gereden doemen aan de horizon weer de contouren op van het industrieterrein van Gouda en het is of je langzaam maar zeker ontwaakt uit een prachtige droom en terugkomt in de werkelijkheid en je met een schok realiseert dat je toch echt in de randstad bent.
Het werd een gedenkwaardige dag met als thema “water”, overal water in de vele plassen, de talloze sloten de vaarten, maar ook op de weg, op je motorpak, het vizier van je helm, in je laarzen en je handschoenen.
Maar het was het allemaal meer dan waard, want tijdens deze rit blijkt dat de saamhorigheid in deze kleinere groep onverwacht groot is.
Er wordt veel gelachen, maar er is ook tijd voor diepgaande gesprekken en het uitwisselen van informatie over maconnieke gebruiken in de eigen loges en/of in het buitenland.
De MMC “Groot Licht” vervult een belangrijke rol in het leven van veel maçons.

Het is zoals een van de deelnemers , die aanvankelijk  door extreme vermoeidheid niet mee wilde rijden, maar halverwege de rit toch nog aansloot het verwoordde: “Ik zat thuis moe te zijn en ik vroeg me af waar ik weer energie van opdoe”.
Er was maar één antwoord mogelijk, n.l. op de motorfiets en me aansluiten bij de Najaarsrit …
Dus werd het pak aangetrokken en een plek gezocht om zich alsnog bij de groep te voegen.  De rit wordt afgesloten met een drankje in het clubhuis van de jachthaven van Zevenhuizen, met zicht op de Rotte Meren, weer water, eindeloos veel water. We kijken terug op een fantastische dag, die niemand van de groep had willen missen..