
Verslag, Esterwegen 2020
Esterwegen 2020
Het was weer zover. Ik mocht een Esterwegenrit organiseren.
Ik ben Road captain bij de WS Nederland dus wat is daar nu zo bijzonder aan?
Ritten organiseren hoort per slot van rekening tot mijn taak binnen Widows Sons. Maar deze rit organiseer ik niet uitsluitend voor Widows Sons.
Deze rit is gestart onder de vlag van Grootlicht. Deze rit is mij te belangrijk om dit aan een exclusiefe groep voor te behouden.
De reden hiervoor? Het zit hem in de naam. Esterwegenrit!
Vele mensen kennen de namen Dachau, Auschwitz, Sobibor, etc. Maar de “Emslandlager” bij Groningen net over de grens zijn een stuk minder bekend.
Hier waren 15 kampen langs de grens met Nederland van zuid naar noord geplaatst die vanaf 1933 (Let wel 1933, dit datum is geen vergissing) gelijk waren ingericht als concentratiekampen. Dit waren geen vernietigingskampen zoals Sobibor maar de Nazi’s wisten wel meer methodes om mensen klein te krijgen of te vermoorden.
In het kamp Esterwegen mochten de mensen zich letterlijk doodwerken in het veen veelal in de kleding die ze bij zich droegen op het moment dat zij opgepakt werden tijdens zogenaamde “Nacht und Nebelactionen”.
Het is hier dat zich zeven Belgische Broeders troffen en samen een loge consecreerden Liberté chérie (15-11-1943 tot begin 1944). De enige Loge in een Nazikamp ooit, voor zo ver bekend.
Slechts twee van de zeven overleefden de Naziterreur. ( Liberté chérie, link naar Wikipedia )
Op 13-11-2004 is er een monument (arch. Jean de Salle) geplaatst op het kerkhof van Esterwegen.
Het is bij dit monument dat er jaarlijks sinds 2015 een samenkomst plaatsvind door een aantal motor rijdende Vrijmetselaars uit Nederland en Duitsland.
Tijdens deze bijeenkomst word er door deze broeders arbeid verricht door het monument schoon te maken en kleine reparaties uit te voeren en daarna een klein rituaal te houden.
Vijf jaar geleden is dit voor het eerst gedaan met een klein groepje mensen van de beide Emmense Logés De korenaar en Het Schienvat.
De initiatiefnemers F. S. en W. D. (Schienvat) en ik J. K. (Korenaar) en nog drie andere leden van deze beide logés gingen op 09-08-2015 naar Esterwegen en deden hun werk en hun rituaal.
Dit hebben wij verteld op de internationale bijeenkomst van Grootlicht en dit viel bij veel broeders in de smaak. Sterker nog zij vonden het goed idee om dit ook op hun site te zetten zodat er meer broeders kennis van namen en dat zij wanneer mogelijk er ook deel aan konden nemen.
Inmiddels is dit uitgegroeid tot een aardig evenement waar pakweg zo’n 30 motorrijders uit Nederland en Duitsland aan deelnemen en zelfs soms mensen met de auto aan gereisd komen om hierbij te kunnen zijn.
Dit is een open Rit en ook vrouwen kunnen hier aan deel nemen.
Ook mensen van niet reguliere Vrijmetselarij zijn welkom.
Dit jaar was het voor het eerst dat ik mijn opstalletjes ter beschikking stelde om een dag van te voren te komen en mensen in de gelegenheid stelde hier in tenten op de weide of op lucht- en veldbedden in de schuur te overnachten.
Uiteindelijk hebben hier 17 mensen gebruik van gemaakt en daardoor hadden wij een heerlijke kampvuur avond. Het weer speelde ook mee en we beleefden broederschap in het kwadraat.
Eerst werden de motoren op het terrein gestald en daarna werden de tentjes uitgeworpen. Er was één stel bij en dat mocht van onze caravan gebruik maken. De veldbedden werden geplaatst en de luchtbedden opgepompt (elektrisch). Toen was er tijd om te kleppen. Door de vrouw van een van de broeders was er lekkere cake gebakken (met smaakjes) en dat werd graag door de aanwezigen opgepeuzeld. Ondertussen ging het geklep gewoon door. Toen kwam het voedsel van de Chinees binnen en daar werd ook gelijk een aanval op gestart. En het geklep ging door.
Na de Chinees kwamen de procenten. Dit resulteerde in nog meer geklep. Tijdens deze avond maakten een aantal leden Widows Sons van de gelegenheid gebruik om de patches met de nicknames uit te delen. Dit gaf natuurlijk weer aanleiding tot hilariteit en geklep natuurlijk met nicknames zoals KluK kluk of Animal was dat geen wonder. De organisator (ik dus) werd nog even in de bloemetjes gezet door hem een stel klompen te geven met het nieuwe WS logo en een heerlijke kruidenbitter.
Maar niet alleen ik kreeg cadeautjes maar ook Innan mijn (v)echtgenote kreeg een paar heerlijke verzorgingsproducten geschonken.
Kortom het was een heerlijke broederlijke en zusterlijke avond waar gezelligheid de boventoon had. Dit ging door tot in de kleine uurtjes. Maar des al niet te min kon ik van vele gesprekken ondanks alle gezelligheid het maçonnieke karakter ervan horen.
De volgende ochtend hadden wij om 8.30 ontbijt. Kadetjes met Roereieren en gebakken spek. Kan het oeriger? Er was natuurlijk ook kaas, ham en jam. Maar het was voor het eerst van mijn leven dat ik 50 eieren heb kapotgeslagen in een pan. Dat vond ik nogal wat. Maar wie weet volgend jaar 80? Oh, ja, ik zou het bijna vergeten, maar het geklep ging gewoon door. En dan 9.30 uur klaar maken en opzadelen voor ons vertrek naar het logegebouw te Emmen om daar de andere broeders en zusters te ontmoeten die mee zouden rijden. Ook hier weer begroetingen, groepsfoto en geklep.
Vertrek naar Esterwegen om 10.30 uur.

Een mooie rit waarvan een groot gedeelte langs het stroomlandschap van de Eems ging, aankomst om 12.15 bij de begraafplaats van Esterwegen. En uiteraard ook hier weer een hoop begroetingen want hier stonden onze broeders uit Duitsland ons op te wachten. En natuurlijk wie had nu anders verwacht “geklep”. Maar omdat wij wat aan de late kant waren hadden onze broeders uit Duitsland het schoonmaakwerk reeds gedaan.
Wij hebben dit omarmd en hebben dat gelijk tot traditie verklaard. Echter nu begon het serieuze deel van onze aanwezigheid en we gingen verder met geklep! Oeps niet dus, Want nu heet dat toespraak.
Ik mocht dit gedeelte openen en bedankte mij in eerste instantie voor de aanwezigheid van een ieder bij deze gebeurtenis. Ik gaf enige beknopte informatie over de aanleiding van dit treffen en probeerde iedereen eraan te herinneren welk een bijzonder goed het is als je in een maatschappij leeft waar je vrij bent in het uiten en het naleven van je gevoelens en gedachten.
Met bijzonder respect aan deze zeven Belgische broeders die in een onmenselijke situatie zichzelf trouw zijn gebleven.
Ik gaf daarna het woord aan B. H. een onzer Duitse broeders. Die verhaalde op indrukwekkende wijze met een welluidende stem in het engels de betekenis van het leggen van de Rozen. Waarna de legging volgde. Daarna hebben wij allen een cirkel gevormd zonder elkaar de hand te geven (Corona) en hebben een minuut stilte gehouden en een ieder heeft zijn gedachten de vrije loop gegeven en op deze wijze respect gegeven aan alle slachtoffers van terreur en oppressie in de wereld. Hierna nam onze Duitse Broeder U. S. zijn gitaar ter hand en bracht het “Mohrsoldatenlied” ten gehore. Het refrein werd door velen van ons meegezongen. Dit lied was slechts 10 km van deze begraafplaats in een ander Kamp (Börgermohr) gecomponeerd aan het begin van de Naziheerschappij en natuurlijk verboden door deze club. Jaren later heeft dit lied als bevrijdingslied van de vrijheidsstrijders tegen de Frankisten in Spanje wereldbekendheid verkregen.
Daarmee was het officiële gedeelte van de bijeenkomst weer voorbij. Sommigen keerden hiervandaan rechtsreeks weer huiswaarts en andere zijn nog mee gegaan naar Biker’s Inn in het Saterland die bekend staat om zijn giga-schnitsels. En natuurlijk ……. weer geklep.
Hiervandaan is iedereen weer huiswaarts gekeerd en voor zover de berichten bij mij zijn aan gekomen, zonder ongelukken. Ik kreeg later op de app de indruk dat iedereen zowel het genieten van elkaar maar ook de gezamenlijke bezinning als geslaagd hebben beschouwd en de vraag werd dan ook al snel gesteld of ik dit het volgende jaar weer wilde organiseren. En als je op de agenda van Grootlicht of van Widows Sons kijkt zie je dat dit voor 26-09-2021 alweer gepland staat.
En dit is weer inclusief een dag eerder aan komen (25ste) om weer een kampvuur avond te houden.
De Duitsers hebben ook al toegezegd dat zij volgend jaar ook een dag eerder zullen komen voor het kampvuur en misschien komen er ook nog wel een aantal Engelsen die dit jaar niet konden komen en hebben afgezegd vanwege Corona.
Esterwegen eens een plek die symbool stond voor het ontmenselijken van de onschuldige burger geeft ons de gelegenheid dit te veranderen in een symbool van verbroedering respect en waardigheid.
Nogmaals voor de duidelijkheid elke motorrijdende vrijmetselaar, weefster, regulier of niet regulier, mannelijk of vrouwelijk en alles wat er tussen ligt kunnen mee, ook introducees zijn welkom vermits ze bij iemand horen uit de hiervoor beschreven groep. Kortom de Grootlicht regels voor open ritten.
Wellicht tot volgend Jaar …
Groet Jos.
Met speciale dank aan onze waterdragers.
