Verslag
GrootLicht!!! Najaarsrit 2023 – Hoekse Waard
Zon, Zicht en Zout Water
SCHITTEREND. Dat sloeg Zondag 1 oktober niet alleen op het weer, de glimmend opgepoetste motoren, de talloze speldjes van lead-rider Herberd, maar ook op de zon op de golven van het Hollands Diep en Haringvliet, die een levendige omlijsting vormden van deze tocht. Ingeleid door de goede koffie-, thee-, en koekjeszorgen van enkele zusters, startte de rit met verkenning van de vesting van Brielle, natuurlijk een hoogtepunt in de vaderlandse geschiedenis. Via onwaarschijnlijk kleine weggetjes, door de bossen rond Rockanje en Oostvoorne (het was nog vroeg, dus het aantal fietsers en wandelaars was beperkt) werden we gewaar hoe het almaar voortwoekerende toerisme ook deze dorpen heeft veranderd in stadjes, met een veelvoud aan (huur) appartementen.
Na enige tijd maakte de bossen plaats voor het open landschap van de Hoekse Waard, met als eerste hoogtepunt de koffiestop aan de haven van Hellevoetsluis (ook al een historisch plaatsje). Een lekker fris windje vanuit zee bracht enige verkoeling en het was heerlijk weer eens met een aantal motor-broeders bij te parten. De opkomst was trouwens heel mooi: 35 Groot Lichters, overal vandaan, van Eindhoven tot Apeldoorn, van Hoorn tot Rotterdam (vergeef me als ik een plaats vergeet).
Onder bezielende leiding van Br:. Marc ging het verder, de dijkjes, het wijde uitzicht van de Hoekse Waard, met zijn talloze windmolens en in de verte de Maasvlaktes, de kaarsrechte bouwlanden en verspreide boerderijen.
Een verrassingsmomentje was ook nog de pont bij Spijkenisse, waar Br. Matthieu die in Ierland een ernstig ongeluk heeft gehad, ons op zijn krukken opwachtte. Voor hem en een aantal broeders een hartelijk weerzien. We hopen dat je er volgend jaar weer bij mag zijn!
Numansdorp, ook weer aan het water, was de lunch-stop. Een gezellig restaurant, met een goed verzorgde broodlunch met consumptie en tijd voor een groepsfoto.
Daarna de laatste 35 kilometer, slingerend door de polder langs Strijen , Klaaswaal, Nieuw Beijerland om tenslotte te eindigen in Oud Beijerland, en… surprise, surprise….. weer aan een haventje!
Hier werd nog een laatste consumptie op een gezellig terras geschonken, en konden de “motards” (dat is Frans) naar huis terug keren.
Een enorme pluim voor Br:. Marc, die dit perfect georganiseerd heeft, en erin is geslaagd ons de hele rit “stoplichtloos” te laten rijden (nou ja, een stoplicht, maar dat had hij zelf ’s ochtends laten neerzetten, haha).
Tot volgende keer!
