Voorjaarsrit 2019
De Voorjaarsrit van MC Groot Licht is vaak voor vele rijders de opening van het motor seizoen.
De machines worden uit de stalling gehaald, gepoetst, technisch klaar gemaakt en soms worden er nieuwe onopvallende onderdeeltjes aan toegevoegd met verwijzing naar de Vrijmetselarij.
Hele kunststukjes (vaak met de hand gemaakt) worden toegevoegd aan deze machines.
Het kan ook een in kleur gespoten kleppendeksel zijn welke dan net dat persoonlijke tintje geeft aan het motorblok en iets zegt over de berijder en de liefde voor zijn machine.
Hoe komt zo’n rit nou tot stand?
Er wordt geroepen na de laatste rit in het voorgaande jaar: “Mannen, iemand die de voor of de najaar rit voor volgend jaar wil organiseren?”
Er staat er altijd wel een broeder op met de toezegging dat hij deze rit wel voor zijn rekening neemt.
Ook deze keer was er gelukkig weer iemand die dit toegezegd had. Nicolaas Buffinga uit de omgeving van Gorinchem.
De rit was gepland voor 14 april en de locatie voor het verzamelen was McDonalds langs de A27 in Meerkerk.
Langzaam begint de parkeerplaats zich te vullen met de toerrijders.
Vaak is aan de motor al te zien wie er aan komt rijden. Opvallend is het verschil in type motoren. Bijna alles is vertegenwoordigt.
Van race uitvoeringen tot comfortabele verhuiswagens, van choppers tot toermachines, twee, vier zes cilinders, met of zonder kuip, met of zonder verwarming, van ingetogen geluid tot lawaai welke op de grens van het toelaatbare balanceert en alles wat daar tussen in zit.
De een zweert bij carbon terwijl de ander juist gaat voor het Spartaanse US Steel.
Helmen en uitrusting zijn vaak aangepast aan het type motor waarop men rijdt. We zijn pas compleet als tussen al dit geweld uiteindelijk de kleine maar altijd opvallende Triumph Bonneville arriveert. Met bewondering wordt er dan weer gesproken over deze goedlachse broeder die op zijn klassieke naked bike, voorover gelegen, de rit in de vrieskou heeft ondernomen om bij ons te zijn.
Uit alles straalt die gemeenschappelijke deler: De liefde voor zijn of haar machine.
Wat een plezier om na de winterperiode die vertrouwde gezichten weer te zien en te spreken. Gesprekken zijn kort want er blijven broeders binnen stromen. Deze ontmoetingen zijn ook vaak het begin van diepere vriendschappen.
Na een zeer warme, hartelijke en rumoerige begroeting met koffie en croissant is het tijd voor de instructie en veiligheid meeting.
We starten in de ons zo bekende volgorde: Wim (Toer gids en voorrijder) voorop, Herberd (roadcaptain en blokker) daar achter, de achterhoede wordt gevormd door Joop en de rest neemt plaats tussen deze mannen in. Ongeveer 30 motoren.
Zie het maar bij elkaar te houden.
Wat een prachtig landschap wordt ons geboden tijdens de rit.
Dorpen waarvan we het bestaan niet eens bevroeden met onuitsprekelijke namen komen voorbij.
Rivieren en meren welke ons onbekend zijn doemen op, fruittelers die hun prille gewassen beschermen tegen de late vrieskou zijn al aan de slag, groepen mensen die aan de wandel zijn of groepen fietsers die hun trainingen zijn gestart.
We zijn niet de enige die van deze schoonheid genieten en iedereen probeert zoveel mogelijk rekening met elkaar te houden wat niet altijd meevalt.
Duidelijk is wel dat er door de organisatie van de tocht veel tijd en aandacht is besteed om deze omging in al zijn pracht te laten zien.
Wat kan Nederland mooi zijn gezien vanaf de motor.
Langzaam begint de temperatuur boven vriespunt uit komen en de zon komt er bij.
Reden genoeg om voor de koffie break op een buiten terras te gaan zitten. Iemand zei zelfs dat het met de zon erbij toch wel 2-3 graden warmer is. Kortom de dag kan niet meer stuk.
Lunchen in Gorinchem aan het water. Kan het nog mooier? Ruimte genoeg om het motorpark te stallen en tijdens het eten van het uitzicht te genieten. Binnenvaart schepen passeren, jachten vertrekken uit de jachthavens en begeven zich op de grote rivieren.
Een puur Hollands plaatje.Uiteraard mag de GLAP of GLAB (we zijn na verloop van jaren vergeten waar de afkorting voor staat) niet ontbreken.
Zoals altijd laat Huib de pot rondgaan en deze wordt dan aan het einde, rijkelijk gevuld weer aan Huib aangeboden die zich al jaren inzet om goede doelen van de inhoud te voorzien.
De maaltijden stromen binnen en zorgen soms voor de nodige verwarring. Er wordt gesproken maar ook veel gelachen.
Tijd voor een groepsfoto en daarna weer opstappen, starten en iedereen zoekt weer een plaatsje in de kolommen en op weg voor het tweede gedeelte.
Een herhaling van de schoonheid van het landschap laat zich weer openbaren.
Wat vliegt de tijd, een laatste stop, nog een drankje en dan is het tijd om afscheid te nemen.
Er wordt nog melding gemaakt betreffende het herstel van Bert P. die naar eigen verwachting (het blijft een Viking) bij de najaarsrit wel weer aanwezig zal zijn.
Opluchting bij ieder dat ook dit weer goed is afgelopen.
We kijken er naar uit dat hij weer in ons midden zal zijn.
Ieder gaat weer zijns weegs, wat een prachtige dag is ons ten deel gevallen.
Met grote dank voor de organisatie, vertegenwoordigt door Nicolaas B, die ons de geheimen van dit stukje leefomgeving heeft laten zien.
Ook gaat onze dank uit naar Joop, die na de misverstanden rond de website toch de correspondentie heeft gaande gehouden, om deze tocht op de kaart te krijgen en te houden.
Zoals het een goede toertocht betaamt: In de vrieskou begonnen, maar met warmte in het hart (en het motorblok) geëindigd.
We kijken uit naar de najaarsrit, die gepland staat voor zondag 6 oktober 2019,
want ook voor deze organisatie heeft iemand uit de gelederen zich weer gemeld.
NB.
De GLAP (GrootLicht!!! Aalmoezeniers Pot) heeft afgerond naar boven € 125 opgebracht, waarvoor dank!
